Jeśli ludzie, którzy garnęli się do Jezusa i Apostołów mieli zbyt małą wiarę, to cóż dopiero możemy powiedzieć my, którzy ufamy sobie bardziej niż Bogu? Nasze czasy nie tylko nie „przywróciły na tron zdetronizowanego” Pana Boga w minionych latach, ale próbują na nim osadzić wszelką nieprawość, przed jaką Kościół Chrystusowy słusznie przestrzegał, ukazując przykład Sodomy i Gomory, jako zuchwałego buntu przeciwko Bogu.
Współcześnie człowiek stworzony ongiś na obraz i podobieństwo Boże już nie chce być dłużej odbiciem doskonałości Boga, nie chce przestrzegać Jego przykazań, ale tworzy swój własny porządek. Bez ładu i składu, ale za to dokładnie przeciwny zamysłowi Bożemu. Ten „nowy nieporządek świata staje się parodią stworzenia. Człowiek domaga się by traktować go jak stwórcę, który mocą swojego słowa zmieni swoją płeć, zdecyduje komu wolno żyć a komu nie a nawet zdefiniuje na nowo co Ewangeliści mieli na myśli głosząc Dobrą Nowinę i „Co Jezus zrobiłby dzisiaj napotykając zajadłych wrogów chrześcijaństwa”.
Ludzie owładnięci demoniczną wręcz nienawiścią tego co chrześcijańskie żyją nie od dziś pośród nas, ale milczące przyzwolenie tych, którzy mienią się chrześcijanami, przyzwalanie na niszczenie najświętszych symboli, kpiny z wiary, sprowadzenie nas do roli biernych (tolerancyjnych) uczestników rewolucji kulturalnej i światopoglądowej woła donośnym głosem i stawia pytanie o naszą wiarę. Jezus mocą swojego słowa gromił demony, ludzie, którzy narażeni byli na ataki Złego szukali ratunku u Zbawiciela, wiedzieli, że jest On silniejszy, niż najgorsza choroba, potężniejszy, niż największe nawet ataki diabelskie. Nasza wiara dziś uległa magii racjonalizacji. Na pierwszym miejscu postawiliśmy kult rozumu, zapominając, jak bardzo potrzebna jest wiara. Wiara i rozum są darami od tego samego Stwórcy. Oba mają prowadzić do Niego. Cóż zatem dzieje się, że na siłę odchodzimy od tego, czego nie rozumiemy, zapominając, że wiara dotyczy właśnie rzeczy przyszłych?
Jezus dokonując cudów pokazywał, że jako Bóg może przekraczać prawa natury, dokonywać rzeczy niezrozumiałych, cudownych. Dziś gwałcący naturę grzesznicy zaklinają rzeczywistość, mężczyźni każą uważać się za kobiety, w miejsce odwiecznych świętości nawała zła próbuje ustanowić swoje symbole a nasza wiara zaczyna się chwiać w posadach.
Może warto więc przypomnieć sobie w Kogo i Komu wierzymy? Sięgnąć po Ewangelię a nie udawać, że nie widzimy, jak dokonuje się bluźnierczy atak na najświętsze dla nas Wartości. Trzeba nam mieć wiarę, że jeśli przylgniemy do Jezusa On zgromi „demony tolerancji” i uleczy rany zadane przez brak wiary.
Jezu, przymnóż nam wiary…
Pomożesz nam docierać do innych? Wejdź na stronę https://zrzutka.pl/yhdj73 i wesprzyj nas
PIERWSZE CZYTANIE (Ha 1,12-2,4)
Sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności
Czytanie z Księgi proroka Habakuka.
Czyż nie jesteś odwieczny, o Panie, Boże mój, Święty? Przecież nie pomrzemy! Na sąd przeznaczyłeś, o Panie, lud Chaldejczyków, dla wymiaru kary zachowałeś, Skało moja. Zbyt czyste oczy Twoje, by na zło patrzyły, a nieprawości pochwalać nie możesz. Czemu jednak spoglądasz na ludzi zdradliwych i milczysz, gdy bezbożny niszczy uczciwszego od siebie?
Obchodzi się z ludźmi jak z rybami morskimi, jak z gromadą płazów, którą nikt nie rządzi. Wszystkich łowi na wędkę, zagarnia swoim niewodem albo w sieci gromadzi, krzycząc przy tym z radości. Przeto ofiarę składa swojej sieci, pali kadzidło niewodowi swemu, bo przez nie zdobył sobie łup bogaty, a pożywienie jego stało się obfite. Ciągle na nowo zarzuca swe sieci, mordując ludy bez litości.
Na moich czatach stać będę, udam się na miejsce czuwania, śledząc pilnie, by poznać, co przemówi do mnie, jaką odpowiedź da na moją skargę.
I odpowiedział Pan tymi słowami: „Zapisz widzenie, na tablicach wyryj, by można było łatwo je odczytać. Jest to widzenie na czas oznaczony, lecz wypełnienie jego niechybnie nastąpi; a jeśli się opóźnia, ty go oczekuj, bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie. Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 9, 8-9.10-11.12-13)
Refren: Pan nie opuszcza tych, co Go szukają.
A Pan zasiada na wieki, *
przygotował swój tron, by sądzić.
Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, *
rozstrzygał bezstronnie sprawy narodów.
Pan jest schronieniem dla uciśnionego, *
schronieniem w czas utrapienia.
Ufają Tobie znający Twe imię, *
bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają.
Psalm śpiewajcie Panu, co mieszka na Syjonie, *
głoście Jego dzieła wśród narodów,
bo Mściciel krwi pamięta o nich, *
nie zapomniał wołania ubogich.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tm 1,10b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 17,14-20)
Potęga wiary
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Pewien człowiek zbliżył się do Jezusa i padając przed Nim na kolana, prosił: „Panie, zlituj się nad moim synem. Jest epileptykiem i bardzo cierpi; bo często wpada w ogień, a często w wodę. Przyprowadziłem go do twoich uczniów, lecz nie mogli go uzdrowić”.
Na to Jezus odrzekł: „O plemię niewierne i przewrotne! Dopóki jeszcze mam być z wami; dopóki mam was cierpieć? Przyprowadźcie mi go tutaj”. Jezus rozkazał mu surowo i zły duch opuścił go. Od owej pory chłopiec odzyskał zdrowie.
Wtedy uczniowie zbliżyli się do Jezusa na osobności i pytali: „Dlaczego my nie mogliśmy go wypędzić?”
On zaś im rzekł: „Z powodu małej wiary waszej. Bo zaprawdę powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy, powiecie tej górze: «Przesuń się stąd tam», i przesunie się. I nic niemożliwego nie będzie dla was”.
Oto słowo Pańskie.