Przerażenie apostołów, jakie towarzyszyło im, gdy Pan Jezus głosił przestrogę, iż bogactwo może uniemożliwić wielu wejście do Królestwa niebieskiego wydaje się zrozumiałe. Trudno dociec, skąd wzięło się przekonanie, że apostołowie byli biedakami. Piotr i Andrzej mieli łódź i sieci, synowie Zebedeusza Jakub i Jan powołani przez Mistrza z Nazaretu zostawili ojca w łodziach razem z najemnikami i poszli za Panem. Ludzie mające swój sprzęt, zatrudniający najemników do biedaków z całą pewnością nie należeli. Jednak słowa Zbawiciela, w których wyjaśnia im, jak wielka nagroda czeka tych, co poszli dobrowolnie za Jezusem każe nam spojrzeć na kwestię zasobności materialnej nieco inaczej, niż przywykliśmy do tego na co dzień.
Wciąż jeszcze w wielu pokutuje przeświadczenie, że sam fakt bycia biednym lub bogatym determinuje naszą postawę i więź z Bogiem. Otóż nic bardziej mylnego. Czyż bowiem nie spotykamy w życiu nędzarzy o złym sercu? Ludzi, którzy mimo, iż nic nie mają pałają złością, dopuszczają się złych uczynków i bluźnią Bogu? Z drugiej zaś strony, czy naprawdę nie spotkaliśmy w życiu nikogo, kto mając zasobny portfel, w bez afiszowania się i bez chwalenia zatrudnia uczciwie ludzi, pomaga tym, którym życie zawaliło się poprzez naglą chorobę, śmierć bliskiej osoby czy też inne wydarzenie znaleźli się w nagłej potrzebie?
Jak zatem rozumieć słowa Zbawiciela? czyż nie tak właśnie, że przywiązanie do dóbr materialnych może uniemożliwić nam zwrócenie się ku dobrom duchowym i niebieskim? Bynajmniej nie chodzi tu też o kwestię własności. Można bowiem całe życie żyć na kredyt, korzystać z dóbr należących do innych czy do wspólnoty, a opływając w luksusy nie dostrzegać niczego innego poza światem materialnym.
Rzeczy materialne są tylko przedmiotami, które przemijają szybciej, niż nasze życie. Dlatego też poleganie na nich jest dla człowieka tak bardzo zgubne. Św. Jan Paweł II nauczał, że zagrożeniem dla życia rodzinnego bywa zarówno skrajna nędza, jak też przesadne bogactwo. Słowa te nie mają nic ze stoicyzmu. Oddają raczej ducha Ewangelii, gdzie Jezus przestrzega nas, abyśmy nie pokładali ufności w tym, co przemija.
Kiedy spojrzymy na nasze parafie, kościoły i wspólnoty, szybko zauważymy tam biednych i bogatych. Dobrych i złych, miłosiernych i okrutnych. Dobra materialne mogą nam pomagać lub przeszkadzać. Podobnie jak władza, pozycja społeczna, kierownicze stanowisko w firmie, państwie czy Kościele. Komu więcej dano, od tego więcej wymagać się będzie. Dzisiejszą Ewangelię właśnie warto postrzegać przez pryzmat tego cytatu. Odpowiedzialność za powierzonych sobie ludzi i dobra materialne, świadomość, że wszystko to mamy od Boga, pokora i chrześcijańska miłość mimo upływu lat wciąż będą stanowiły klucz do zrozumienia, dlaczego to, co u ludzi jest niemożliwe, dla Boga jest możliwe. Wszak jeśli Bóg będzie na pierwszym miejscu, wszystko inne będzie na swoim właściwym.
Pomożesz nam głosić Słowo Boże w Intenecie? Wesprzyj nas wchodząc na stronę: https://zrzutka.pl/yhdj73
PIERWSZE CZYTANIE (Ez 28,1-10)
Proroctwo przeciw pysze króla Tyru
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela.
Pan skierował do mnie te słowa: „Synu człowieczy, powiedz władcy Tyru: «Tak mówi Pan Bóg: Ponieważ serce twoje stało się wyniosłe, powiedziałeś: Ja jestem Bogiem, ja zasiadam na Boskiej stolicy w sercu mórz, a przecież ty jesteś tylko człowiekiem, a nie Bogiem, i rozum swój chciałeś mieć równy rozumowi Bożemu. Oto jesteś mędrszy od Danela, żadna tajemnica nie jest ukryta przed tobą. Dzięki swej przezorności i sprytowi zdobyłeś sobie majątek, a nagromadziłeś złota i srebra w swoich skarbcach. Dzięki swojej wielkiej przezorności, dzięki swoim zdolnościom kupieckim pomnożyłeś swoje majętności i serce twoje stało się wyniosłe z powodu twego majątku».
Dlatego tak mówi Pan Bóg: « Ponieważ rozum swój chciałeś mieć równy rozumowi Bożemu, oto dlatego sprowadzam na ciebie cudzoziemców, najsroższych spośród narodów. Oni dobedą mieczy przeciwko urokowi twojej mądrości i zbezczeszczą twój blask. Zepchną cię do dołu i umrzesz śmiercią nagłą w sercu mórz. Czy będziesz jeszcze mówił: «Ja jestem Bogiem» w obliczu swoich oprawców? Przecież będziesz tylko człowiekiem, a nie Bogiem w ręku tego, który cię będzie zabijał. Umrzesz śmiercią nieobrzezanych, z ręki cudzoziemców, ponieważ Ja to postanowiłem”, mówi Pan Bóg.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Pwt 32, 26-27.27-28.30.35 36)
Refren: Ja, Pan, śmierć daję i Ja sam ożywiam.
Rzekłem: „Ja ich wygładzę, *
wygubię ich pamięć u ludzi”.
Ale się bałem drwiny wroga, *
że przeciwnicy ich będą się łudzić.
Będą się łudzić, mówiąc: „Nasza ręka przemożna, *
a nie Pan uczynił to wszystko”.
Gdyż jest to plemię niemądre *
i nie mające rozwagi.
Jak może jeden odpędzać tysiące, *
a dwóch odpierać dziesięć tysięcy?
Dlatego, że ich sprzedała Skała, *
że Pan ich wydał na łup.
Nadchodzi bowiem dzień klęski, *
los ich gotowy, już blisko.
Bo Pan swój naród obroni, *
litość okaże swym sługom.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (2 Kor 8,9)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jezus Chrystus, będąc bogatym, dla was stał się ubogim,
aby was swoim ubóstwem ubogacić.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 19,23-30)
Nagroda za wyrzeczenie podjęte dla Chrystusa
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Zaprawdę powiadam wam: Bogaty z trudnością wejdzie do królestwa niebieskiego. Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego”.
Gdy uczniowie to usłyszeli, przerazili się bardzo i pytali: „Któż więc może się zbawić?”
Jezus spojrzał na nich i rzekł: „U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe”.
Wtedy Piotr rzekł do Niego: „Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?”
Jezus zaś rzekł do nich: „Zaprawdę powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzyście poszli za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach sądząc dwanaście pokoleń Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy.
Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.”
Oto słowo Pańskie.