Niepokój ludzkiego serca popycha nas do różnych życiowych decyzji. Jedni poszukują życiowych dróg na modlitwie, skupieniu i rekolekcjach, inni dają się zwieźć fałszywym prorokom, jeszcze inni zagubieni w odmętach grzechu i pokus spadają na dno życia, podczas gdy ich bliscy nie raz modlą się, aby owo dno nie mówiąc obrazowo, okazało się grząskie, i aby wcześniej czy później odnaleźli drogę do Boga. Tak też było w przypadku dzisiejszego patrona, syna patronki dnia wczorajszego – świętej Moniki.
O ile wczoraj Monika była dla nas przykładem wytrwałej modlitwy, o tyle jej syn, Augustyn pokazuje nam, jak bardzo Bóg potrafi być miłosierny i jak w swojej nieskończonej miłości może nie tylko wysłuchać naszych modlitw, ale sprawić, że człowiek, który odnalazł prawdziwą drogę zmienił tak diametralnie swoje życie, że zaowocowało ono nie tylko dla dobra jego osobistego, ale ludzi, którzy żyli po nim i będą żyć wieki później.
Św. Augustyn, biskup i Ojciec Kościoła, wielki myśliciel, który w swojej młodości błądził na wielu drogach, szukając u fałszywych proroków odpowiedzi na swoje pytania. Jego nawrócenie to dar dla całego Kościoła. Podobnie, jak nawrócenie św. Pawła pod Damaszkiem.
Sam Augustyn napisał, że niespokojne jest serce nasze dopóki nie spocznie w Bogu. To właśnie ukazuje nam ogrom Bożego miłosierdzia i łaski. Bóg dopuszcza zło w życiu człowieka, i chociaż wyrządza mu ono niepowetowane straty, to spełniają się jednak słowa, że tam, gdzie wzmógł się grzech, tam też rozlała się obficie łaska. Bóg dopomaga nam bowiem w nawróceniu nie łamiąc naszej woli. Zachęca, przynagla, ale nawrócenie musi być naszą osobistą wolną decyzją.
Augustyn nie poszedłby za Bogiem, gdyby nie przykład i słowa św. Ambrożego oraz słowa innego wielkiego nawróconego św. Pawła: – „Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i w wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa, i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom” (Rz 13, 13-14).”
Niepokój serca jest stałym elementem naszych ziemskich przemyśleń i wyborów. Wszak każdego dnia wybieramy nie tylko między dobrem a złem, ale także pomiędzy różnymi rodzajami dobra. Dylematy, jakie co dnia przeżywamy prowadzą nas do poszukiwania tego, co pewne, piękne i dobre. Słowem, rodzą pytanie o Boga i Jego rządy nad światem. Człowiek, który ciągle pracuje, aby zapewnić sobie spokój i bezpieczną przyszłość tak wiele razy przekonuje się, że jedynym pewnikiem jest Bóg. Jego miłość i opieka, gdy w ciągu chwili okazuje się, że z ludzi na których liczyliśmy zostało nie więcej niż z uczniów Mistrza z Nazaretu pod krzyżem na Golgocie. Szukając szczęścia i bezpieczeństwa szukamy Boga. Inaczej nasze serca nigdy nie zaznają spokoju.
Pomożesz nam wskazywać innym drogę do pokoju serca? wejdź na stronę i wesprzyj nas. https://zrzutka.pl/yhdj73
PIERWSZE CZYTANIE
1 Kor 1, 17-25Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię, i to nie w mądrości słowa, by nie zniweczyć Chrystusowego krzyża. Nauka bowiem krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia.
Napisane jest bowiem: «Wytracę mądrość mędrców, a przebiegłość przebiegłych zniweczę». Gdzie jest mędrzec? Gdzie uczony? Gdzie badacz tego świata? Czyż nie uczynił Bóg mądrości świata głupstwem?
Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawiać wierzących. Tak więc, gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków – Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 33 (32), 1-2. 4-5. 10-11 (R.: por. 5b)Pełna jest ziemia łaskawości Pana
Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, *
prawym przystoi pieśń chwały.
Sławcie Pana na cytrze, *
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.
Pełna jest ziemia łaskawości Pana
Bo słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość, *
ziemia jest pełna Jego łaski.
Pełna jest ziemia łaskawości Pana
Pan udaremnia zamiary narodów, *
wniwecz obraca zamysły ludów.
Zamiary Pana trwają na wieki, *
zamysły Jego serca przez pokolenia.
Pełna jest ziemia łaskawości Pana
WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)
Łk 21, 36Alleluja, alleluja, alleluja
Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie,
abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Mt 25,1-13Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:
«Podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w swoich naczyniach. Gdy się pan młody opóźniał, senność ogarnęła wszystkie i posnęły.
Lecz o północy rozległo się wołanie: „Oto pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!” Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: „Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną”. Odpowiedziały roztropne: „Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie”.
Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto. Nadchodzą w końcu i pozostałe panny, prosząc: „Panie, panie, otwórz nam!” Lecz on odpowiedział: „Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was”.
Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny».
Oto słowo Pańskie