Ileż to razy słyszy się słowa, że mamy nie zniechęcać do wiary i Kościoła, że nie ważne są normy liturgiczne i pobożność, ważne zaś aby nieść w świat przekaz, iż Kościół Chrystusowy jest dla każdego, że nasza powszechność polega na tym, aby nas nikt nie krytykował i by wszyscy nas lubili. Dzisiejszy fragment Ewangelii pokazuje nam jasno, że Jezus nie zabiegał o uczniów i słuchaczy, którzy pozbawieni motywacji nadprzyrodzonej poszukiwali Go, licząc na ziemskie dobra. Zresztą samo rozmnożenie chleba jest największym dowodem na to, że Jezus nie prowadził dysput, których celem byłoby zdobywanie popularności, ziemska władza lub też przyciągnięcie uczniów za wszelką cenę.
Zbawiciel demaskując prawdziwe powody tych, którzy Go poszukiwali nie tyle okazuje im lekceważenie, co pragnie ich doprowadzić do wiary. Wie, że zadowalając się jedynie ich płytką motywacją i obecnością dla ziemskiego chleba tak naprawdę naraża ich na największą stratę i tragedię jakiej mogliby doświadczyć, a mianowicie potępienie. Jezus bowiem nie przyszedł, aby zapewnić nam chleb nasz powszedni, choć dawał ludziom chleb do sytości i uczył jak modlić się do Ojca, aby nie zabrakło nam nigdy naszego chleba powszedniego. Cóż jednak człowiekowi po dostatku ziemskiego pokarmu, jeśli sam człowiek pozbawia się pokarmu na życie wieczne?
Wiara w Zbawiciela i pójście za Nim jest ważniejsze niż wszystkie dobra świata. Jezus nie jest przecież instancją odwoławczą w naszych ziemskich sprawach. Nie jest naszym rozjemcą i mediatorem. Jest Mistrzem. Zbawicielem. Synem Bożym. Właśnie tej wiary zabrakło tym, którzy szukali Jezusa, ale nie myśleli o wieczności a jedynie o chlebie. Tego brakuje także niejednokrotnie nam samym, którzy jesteśmy gotowi do długich modlitw, poświęceń, wyrzeczeń i nawet postów. Ale zazwyczaj wtedy, gdy na horyzoncie jawi się pragnienie jakiegoś dobra doczesnego. Skądinąd niejednokrotnie dobra najwyższej wagi, ale dobra ziemskiego. Słabnie natomiast nasza pobożność i gorliwość, gdy zaczynamy mówić o dobru najwyższym – zbawieniu dusz.
SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Dzisiejszy świat postępuje według własnych, przyjętych przez siebie reguł. Swoimi regułami rządzą się polityka, ekonomia, świat mediów a nawet duszpasterstwo. Tyle razy z niepokojem mówmy o tym, że młode pokolenie coraz mniej zainteresowane jest religią, że mniej mamy powołań zaś więcej kapłańskich kryzysów i odejść. Analizujemy to wszystko tak, jak gdyby Kościół był rzeczywistością jedynie ludzką, bez Chrystusa jako głowy. Modlimy się do Niego, a i owszem, ale jakże często jedynie o zmianę postaw czysto ludzkich, zapominając, że nie o statystyki tu chodzi i nie jedynie o chleb doczesny, ale o zbawienie dusz i życie wieczne.
PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy moja wiara nie zatrzymuje się jedynie na chlebie?
Jeśli chcesz, możesz pomóc głosić Ewangelię w Internecie. Wesprzyj nas: https://zrzutka.pl/yhdj73
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 6,8-15)
Św. Szczepan przed Sanhedrynem
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu.
Niektórzy zaś z synagogi, zwanej synagogą Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał.
Podstawili więc ludzi, którzy zeznali: „Słyszeliśmy, jak on mówił bluźnierstwa przeciwko Mojżeszowi i Bogu”. W ten sposób podburzyli lud, starszych i uczonych w Piśmie. Przybiegli, porwali go i zaprowadzili przed Sanhedryn.
Tam postawili fałszywych świadków, którzy zeznali: „Ten człowiek nie przestaje mówić przeciwko temu świętemu miejscu i przeciwko Prawu. Bo słyszeliśmy, jak mówił, że Jezus Nazarejczyk zburzy to miejsce i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał”.
A wszyscy, którzy zasiadali w Sanhedrynie, przyglądali się mu uważnie i widzieli twarz jego, podobną do oblicza anioła.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119,23-24.26-27.29-30)
Refren: Błogosławieni, których droga prosta.
Choć zasiadają możni i przeciw mnie spiskują, *
Twój sługa rozmyśla o Twych ustawach.
Bo Twoje napomnienia są moją rozkoszą, *
moimi doradcami Twoje ustawy.
Wyjawiłem Ci moje drogi, a Tyś mnie wysłuchał, *
poucz mnie o Twoich ustawach.
Pozwól mi zrozumieć drogę Twych postanowień, *
abym rozważał Twoje cuda.
Powstrzymaj mnie od drogi kłamstwa, *
obdarz mnie łaską Twego prawa.
Wybrałem drogę prawdy, *
postawiłem przed sobą Twe wyroki.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4,4b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 6,22-29)
Troszczcie się o pokarm, który trwa na wieki
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Nazajutrz po rozmnożeniu chlebów lud, stojąc po drugiej stronie jeziora, spostrzegł, że poza jedną łodzią nie było tam żadnej innej oraz że Jezus nie wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami, lecz że Jego uczniowie odpłynęli sami. Tymczasem w pobliże tego miejsca, gdzie spożyto chleb po modlitwie dziękczynnej Pana, przypłynęły od Tyberiady inne łodzie.
A kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że nie ma tam Jezusa, a także Jego uczniów, wsiedli do łodzi, przybyli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa. Gdy Go zaś odnaleźli na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: „Rabbi, kiedy tu przybyłeś?”
W odpowiedzi rzekł im Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości. Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec”.
Oni zaś rzekli do Niego: „Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?”
Jezus odpowiadając, rzekł do nich: „Na tym polega dzieło zamierzone przez Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał”.
Oto słowo Pańskie.