Pamiętam takie zdarzenie z pierwszych lat mojej posługi kapłańskiej. Ktoś podrzucił nam do domu parafialnego katechizm do nauki religii, gdzie każde ze zdjęć było pomazane, sprofanowane, poprzerabiane i z odpowiednimi dopiskami. My, młodzi wtedy księża przeżyliśmy szok. Oto dopiero kilka lat temu doszło do przełomu, kiedy Polska odzyskała suwerenność (tak nam się wówczas wydawało), kiedy świeżo w pamięci mieliśmy księży odprawiających msze św. i spowiadających w strajkujących zakładach pracy, gdy w kościołach dopiero co umilkł donośny śpiew „Myc chcemy Boga w książce w szkole…”, a tu ktoś śmiał podnieść rękę na to, co wydawało się dla ogromniej większości Polaków święte.
Jedynym, który reagował odmiennie był nasz proboszcz. Daleki od ideału człowieka i kapłana, ze swoimi wadami i fatalnym stylem zachowania, powiedział zdanie, które pamiętam do dziś. „Strasznie mi żal tego dzieciaka, bo widać, że ma problemy ze sobą, a jak kiedyś to zrozumie, to sumienie nie da mu długo spokoju…”.
Kiedy grupy zdemoralizowanych nastolatków powoli rozchodzą się do domów, gdy wielu zdążyło już ogłosić rewolucję, wojnę, koniec Kościoła, Koniec świata i wiele innych dramatycznie brzmiących wydarzeń, warto pomyśleć o tych „julkach” i „oskarkach”, które przypomną sobie, że w ramach przygotowania do bierzmowania trzeba iść do spowiedzi. Ile świętokradzkich spowiedzi czeka nas w najbliższym czasie? Dla ilu młodych ludzi, którzy znaleźli się na czarnych marszach jak Piłat w Credo to dopiero początek walki o sumienie i wyzwolenie się z uścisku Złego, w jakim przez chwilę się znaleźli?
Wypowiedzianą nam wojnę aktywiści śmierci powoli zgodnie z zachętą władz będą powoli przenosić do Internetu. Chociażby dlatego, że wielu tych, którzy ze sprayami i wulgaryzmami a ustach chcieli burzyć katedry po pierwszych mandatach czy nawet pouczeniach przez policję będzie teraz w Sieci krzyczeć o prześladowaniach, ograniczeniach wolności i innych rzekomych szykanach, podczas, gdy Obrońcy życia będą dalej cenzurowani w social mediach, spychani na margines życia, przedstawiani jako najgorszy sort ludzi. Jeśli chcemy z obrony przejść do kontrataku, trzeba nam przejąć hasło „idziemy po was” i iść z różańcem w ręku, Jezusem w sercu i mądrością w głowie po zagubionych, wahających się, tych, którzy za chwilę zrozumieją co zrobili i będą musieli żyć do końca życia z wyrzutami sumienia.
Gdy wulgarna artyleria ostrzelała wszystko co się dało, gdy zobaczyliśmy już „generałów” chowających głowę w piasek, krzyczących, to nie my, to Trybunał, czas na naszą aktywność. Modlitwa, informacja, formacja, działanie.
Fundacja pod Damaszkiem rozpoczęła wielki projekt „Teczka Życia”. Chcemy zebrać w jeden ogólnodostępny informator adresy i kontakty do wszystkich stowarzyszeń, fundacji i organizacji, które jednoznacznie i bez „ale” są za życiem. Niosą bezinteresowną pomoc będąc prawdziwymi aniołami życia. Dodamy do Teczki „List do Kobiet (Mulieris dignitatem) św. Jana Pawła II, oraz film „Zerwany Kłos” o patronce naszej akcji – bł. Karolinie Kózkównie. dziewczynie, która tym młodym zagubionym może powiedzieć, co znaczy godność kobiety. Dziewczynie zamordowanej, która zginęła broniąc się przed gwałtem.
Dziś trzeba nam spojrzenia z miłością na te „julki” i „oskarki”, przywdziania hełmu wiary, wzięcia miecza miłości i przywdziania zbroi nadziei ab pójść po zagubionych. Pomóc wskazać spowiednika, porozmawiać, pokazać film, dać do ręki materiały z rzetelną wiedzą. Zatem, #idziemypowas . Czas na „odwet miłości”.
Jeśli chcesz nam pomóc głosić Ewangelię w Internecie, wejdź na stronę https://zrzutka.pl/yhdj73 i wesprzyj nas.
PIERWSZE CZYTANIE (Flp 3,3-8a)
Chrystus najwyższą wartością
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian.
Bracia:
My jesteśmy prawdziwie ludem obrzezanym, my, którzy oddajemy cześć w Duchu Bożym i chlubimy się w Chrystusie Jezusie, a nie pokładamy ufności w ciele. Chociaż ja także i w ciele mogę pokładać ufność. Jeśli ktoś inny mniema, że może ufność złożyć w ciele, to ja tym bardziej: obrzezany w ósmym dniu, z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina, Hebrajczyk z Hebrajczyków, w stosunku do Prawa faryzeusz, co do gorliwości prześladowca Kościoła, co do sprawiedliwości legalnej stałem się bez zarzutu.
Ale to wszystko, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę. I owszem, nawet wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 105,2-3.4-5.6-7)
Refren: Niech się weselą szukający Pana.
Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *
rozsławiajcie wszystkie Jego cuda.
Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *
niech się weseli serce szukających Pana.
Rozważajcie o Panu i Jego potędze, *
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił, *
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.
Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *
synowie Jakuba, Jego wybrańcy. On,
Pan, jest naszym Bogiem, *
Jego wyroki obejmują świat cały.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11,28)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni i obciążeni,
a Ja was pokrzepię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 15,1-10)
Przypowieści o zgubionej owcy i zgubionej drachmie
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać.
Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi”.
Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?
A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: «Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła».
Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
Albo jeśli jakaś kobieta mając dziesięć drachm zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie?
A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: «Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam».
Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca”.
Oto słowo Pańskie.