Ludzkie słowa bywają ulotne. Ileż razy mamy gdzieś w pamięci cytaty, ale nie do końca potrafimy powiedzieć czyją są myślą, kto je wypowiedział. Niekiedy wydaje nam się, że coś, co nam przychodzi do głowy już gdzieś zostało powiedziane, napisane ale zupełnie nie potrafimy podać źródła.
Mogłoby się wydawać, że odkąd mamy Internet, żadne słowo tam zapisane, żadna grafika tam umieszczona nie zginie. Zawsze znajdzie się ktoś, kto to skopiuje, udostępni, zaopiniuje. Jednak i ten sposób przekazu bywa zawodny. Ileż do informacji, ile tak zwanych fejk newsów zamieszczanych jest co dnia w Internecie, gdzie własne myśli, czasem najbardziej szalone przypisuje się znanym ludziom, aby dodać im polotu i autorytetu.
Są jednak słowa, które używając słowa znanego nam pisarza George’a Orwella dzisiejszy świat chciałby poddać swoistej ewaporacji – uznać, że nigdy nie zostały wypowiedziane i zapisane i wymazać je z historii. Tymi słowami są słowa Ewangelii. Nawet w naszej ojczyźnie zauważamy ostatnimi czasy swoistą prawidłowość. Im ktoś bardziej kontestuje nauczanie Chrystusa, im z większą nienawiścią odnosi się do przesłania Dobrej Nowiny, tym bardziej w sytuacjach sobie dogodnych próbuje dostosować jakiś fragment Ewangelii do rozwiązań, które stara się narzucić nam wszystkim. W ten proces zaangażowani są dziennikarze, całe tytuły prasowe i telewizyjne, piewcy nowych ideologii, nowego porządku, który według nich ma zastąpić chrześcijaństwo i Ewangelię.
A jednak, im bardziej walczy się z Ewangelią, tym bardziej hartuje się duch tych, którzy chcą pozostać jej wierni, tych którzy w swoim słowie, umyśle i w swoim życiu odzwierciedlają jej prawdziwe przesłanie. Tak było od początku istnienia Kościoła. Rzym i Grecja miały swoich bogów, ale to Bóg chrześcijan niósł prawdziwą odnowę. To chrześcijaństwo w bezkrwawy sposób obalało stary porządek i wpisywało w świat zasady Ewangelii. Nie obyło się co prawda bez sytuacji, gdzie dla własnych korzyści ludzie -czy to duchowni czy świeccy- nie mający nic wspólnego z wiarą, przechowali jej świętymi znakami dla własnych celów.
Jeśli wrogowie Chrystusa i Kościoła powołują się wciąż na słowa Ewangelii, nawet w nikczemnych, opartych na własnym interesie celach, to oznacza, że zdają sobie sprawę iż ta Księga, Objawienie Boże wciąż jest autorytetem dla wielkiej rzeszy wiernych. Niebo i ziemia przeminą, ale Słowo Boże nie przeminie. Podobnie jak w historii Izraela, nawet jeśli błądziła większość, jeśli setki proroków przepowiadały kłamstwo i mówiły we własnym imieniu aby przypodobać się władcy, zawsze zostawała święta Reszta Izraela. To z niej, niczym z rodziny Noego Bóg wyprowadzał na nowo pokolenia tych, którzy byli wiernymi sługami Boga. Zatem także dzisiaj, jeśli z dnia na dzień przybywa fałszywych proroków, jeśli wrogowie rzucają nam w twarz cytaty z Ewangelii chcąc wymusić na nas akceptację dla własnych szalonych pomysłów z których przebija się nienawiść do własnej ojczyzny i Kościoła, pamiętajmy że Chrystus zapowiadał i prześladowania i ciąganie nas nawet do „Synagogi”, gdzie będziemy musieli tłumaczyć się z wierności Jego słowu. Czas, w którym żyjemy jest niewątpliwie czasem próby. Znaki czasu pokazują nam, że moce niebios zostały wstrząśnięte. A zatem? Nie czas na lęk i ucieczkę w góry. Czas na uporządkowanie serc i staniecie w prawdzie. Czas na spojrzenie w niebo i powiedzenie Marana tha – Przyjdź Panie Jezu.
Wesprzesz nas w wołaniu o prawdę i Ewangelię? https://zrzutka.pl/vdj7j4
PIERWSZE CZYTANIE
Ja, Daniel, ujrzałem w swoich wizjach nocnych: Oto cztery wichry z nieba wzburzyły wielkie morze. Cztery ogromne bestie wyszły z morza, a jedna różniła się od drugiej. Pierwsza podobna była do lwa i miała skrzydła orle. Patrzyłem, a oto wyrwano jej skrzydła, ją zaś samą uniesiono w górę i postawiono jak człowieka na dwu nogach, dając jej ludzkie serce.
I oto druga bestia, zupełnie inna, podobna do niedźwiedzia, z jednej strony podparta, a trzy żebra miała w paszczy między zębami. Mówiono do niej: Podnieś się! Pożeraj wiele mięsa! Potem patrzyłem, a oto inna bestia podobna do pantery, mająca na grzbiecie cztery ptasie skrzydła. Bestia ta miała cztery głowy; jej to powierzono władzę.
Dalej ujrzałem w moich nocnych wizjach: Oto czwarta bestia, okropna i przerażająca, o nadzwyczajnej sile. Miała wielkie zęby z żelaza i miedziane pazury; pożerała i kruszyła, depcąc nogami to, co pozostawało. Różniła się od wszystkich poprzednich bestii i miała dziesięć rogów. Gdy przypatrywałem się rogom, oto inny mały róg wyrósł między nimi i trzy spośród pierwszych rogów zostały przed nim wyrwane. Miał on oczy podobne do ludzkich oczu i usta, które mówiły wielkie rzeczy.
Patrzyłem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy na Jego głowie jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła z płonącego ognia. Strumień ognia się rozlewał i wypływał od Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Z powodu hałasu wielkich słów, jakie wypowiadał róg, patrzyłem, aż oto zabito bestię; ciało jej uległo zniszczeniu i wydano je na spalenie. Także innym bestiom odebrano władzę, ale ustalono okres trwania ich życia do czasu oznaczonego.
Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.
PSALM RESPONSORYJNY
Chwalcie na wieki najwyższego Pana
Błogosławcie Pana, góry i pagórki, *
błogosławcie Pana, wszelkie rośliny na ziemi.
Błogosławcie Pana, źródła wodne, *
błogosławcie Pana, morza i rzeki.
Chwalcie na wieki najwyższego Pana
Błogosławcie Pana, wieloryby i morskie stworzenia, *
błogosławcie Pana, wszelkie ptaki powietrzne.
Błogosławcie Pana, dzikie zwierzęta i trzody, *
chwalcie Go i wywyższajcie na wieki.
Chwalcie na wieki najwyższego Pana
WERSET PRZED EWANGELIĄ (ALLELUJA)
Nabierzcie ducha i podnieście głowy,
ponieważ zbliża się wasze odkupienie.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść: «Spójrzcie na figowiec i na wszystkie drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pąki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wszystkie wydarzenia, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie.
Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą»..